© Nicole Zonderhuis tenzij anders vermeld
De eerste menstruatie wordt in veel culturen gevierd. De oude Grieken bouwden een tempel, Afrikaanse stammen hadden een dansritueel en de Hebreeuwen vierden een eerste menstruatie met een oliezalfsel en een gebed tot de goden opdat het meisje gezond en vruchtbaar zou zijn.
Anderszijds werd de menstruatie in allerlei culturen aangegrepen om vrouwen als afschrikwekkend en vies voorwerp te behandelen: isoleren, niet aanraken, zo’n vrouw voorspelt ongelukken als ze niet geïsoleerd wordt, of door haar menstruatie-isolatie heenbreekt, ze besmet anderen met ‘onreinheid’, seks met haar is verboden.
De Moon Lodge
“De ‘Moon Lodge’ of de maanhut is de plaats van vrouwen. Hier komen zij samen gedurende hun menstruatie om één te zijn met elkaar en met de veranderingen in hun lichaam. Lang geleden werden vrouwen in de hun ‘maantijd’ ontheven van hun werk en taken rond het gezin om deze dagen met hun ‘zusters’ te vieren in de maanhut. Zij vertelden elkaar verhalen en deelden hun ervaringen en inzichten.
Traditioneel is de menstruatie, of maantijd, de heilige tijd waarin de vrouw geëerd wordt als een Moeder van de Scheppende Kracht. Gedurende deze tijd mag zij alle oude energie die haar lichaam met zich mee droeg loslaten en zich voorbereiden om zich opnieuw te verbinden met de vruchtbaarheid van Moeder Aarde. Onze voorouders begrepen hoe belangrijk het was om iedere vrouw haar tijd te gunnen in haar Heilige Ruimte gedurende de maantijd, want de vrouwen zijn de dragers van overvloed en vruchtbaarheid.
En terwijl Grootmoeder Maan de getijden weeft, die het water/bloed van Moeder Aarde doet bewegen, zo volgen ook de cycli van de vrouwen de getijden van dit weven van de Grootmoeder. Als vrouwen samenleven op dezelfde plek zal hun cycli zich op elkaar gaan afstemmen om samen in de Maantijd te vieren. Dit natuurlijke ritme is een van de verbonden van de Zusterschap.
Vrouwen eren hun heilige pad als zij de intuitieve kennis erkennen die eigen is aan hun ontvankelijke natuur. Menstruerende vrouwen die kunnen vertrouwen op de cycli van hun lichaam en toestaan dat gevoelens in hun samenkomen, werden vroeger door hun stam geëerd als zieners en orakels. “1)
1) Vrije vertaling uit Moeder Aarde kaarten van Jamie Sams.
Steeds vaker worden er ook in Nederland weer Maanhutten georganiseerd allen anders maar steeds als viering van ons vrouw-zijn. een plek om er even tussenuit te zijn, op te laden.
Status van de Maanvrouw – zorg voor jezelf en voor haar
De menstruatietijd, ofwel de maantijd, is een heilige, krachtige tijd waarin het goed is voor de vrouwen om zich af te zonderen. Niet in oude lekkende hutjes, maar in de meest aangename warme voedende plekken die er bestaan. Omdat als de maanvrouw zich goed voelt, dit uitstraalt naar de wijde omgeving om haar heen. Het is een tijd van vrouwelijke kracht en voorspellende dromen, een tijd van bij jezelf zijn. Tegelijk kan zij in haar dromen en in haar meditatieve staat van zijn informatie doorkrijgen die haar naasten en/of de gemeenschap ten goede komt.
Lezen:
Aanrader op dit gebied is het boek ‘De Rode Tent’, van Anita Diamant.
De Kern, Baarn, 1999. Oorspronkelijke titel ‘The Red Tent’.
In ‘De Rode Tent’ wordt de geschiedenis verteld van bijbelse vrouwen en alle gebruiken rondom de rode tent, de menstruatietent, waarin ze zich terugtrokken met elkaar en veel lol en tranen deelden. Het is juist deze hechtheid, in deze tent ontstaan, waardoor de stam zo sterk blijft.
Bloedhut
uit: “Songs of Bleeding” by Spider, vertaald door Nicole E. Zonderhuis.
(staat ook onder de blog)
Lang geleden gingen vrouwen naar de bloedhut als ze bloedden. Het was een plaats die afgelegen lag van de rest van de gemeenschap waar de vrouwen in alle rust konden dromen en in contact konden treden met de Voorouders. Omdat het leven van toen de cycli volgde van de Aarde en de Maan, waren ook de activiteiten van onze voorouders daarop afgestemd. De vrouwen volgden allen dezelfde cyclus; ze ovuleerden bij volle Maan en bloedden bij nieuwe Maan.
Op het moment dat vrouwen begonnen te bloeden verlieten ze hun huis en hun gezin om naar de heilige introspectieve ruimte van de Bloedhut te gaan. Deze hut werd geëerd en gerespecteerd door de hele gemeenschap vanwege de dromen en de visies die de bloedende vrouwen mee terugbrachten; ze kwamen terug met belangrijke informatie over planten en medicijnen, genezing, en adviezen over onderlinge relaties, allemaal noodzakelijk voor het overleven van de gemeenschap. Als er vragen waren die beantwoord dienden te worden, namen de vrouwen de vraag mee naar de hut en vroegen de Groot-Voorouders om raad. Alle vragen werden beantwoord door de Groot-Voorouders. Zo had de hele gemeenschap baat bij het eren van de krachtige geschenken van de vrouwelijke cyclus.
Omdat onze Grootmoeders waarschijnlijk allemaal tegelijk bloedden waren er veel vrouwen tegelijkertijd in de Baarmoederhut. In hun dromen en visies tijdens hun maantijd in deze heilige hut ontvingen ze ceremonies om hun baarmoeder te eren, om de cycli van Aarde en Maan te vieren, en overgangsrituelen ontstonden hier.
Deze tradities werden van moeder op dochter doorgegeven tijdens de Bloedhut inititatierituelen.
In de huidige maatschappij leven we afgescheiden van de cycli van de Aarde en de Maan. De oude gebruiken en rituelen van onze Grootmoeders zijn we bijna vergeten. Maar als wij, Kleindochters van de wijze Grootmoeders weer gaan dromen tijdens onze Maancyclus, zullen flarden van hun krachtige eer- en helingsceremonies onze zielen weer gaan vullen. We weten dat er een wijsheid schuilt binnenin onze baarmoeder welke ons geboorterecht is.
De spirits van onze voorouders zijn teruggekeerd om ons te leren hoe we de Aarde moeten eren en helen. Het is geen toeval dat deze Grootmoeders onze dromen voeden op het moment dat de Aarde een nijpende behoefte heeft aan de Helingsceremonies van de Bloedhut. We zullen moeten terugkeren naar de oude ceremonies waarin we onze eerbied tonen, want dat is de manier om onszelf en onze planeet the helen. De antwoorden op onze vragen over hoe kunnen overleven zullen via de Bloedhut tot ons komen.
Terwijl we bloeden kunnen de Grootmoeders ons helpen herinneren aan de oude ceremonies, wijsheden en overangsrituelen. We moeten onthouden dat we hen ernaar moeten vragen, en dat zij ons dan zullen onderwijzen. De Groot-Voorouders kennen alle antwoorden en ze zulen ons helpen herinneren wat we nodig hebben, net zoals ze onze Voorouders hielpen.
De bloedhutten van tegenwoordig zijn niet zozeer een fysieke plek maar meer een gezamenlijke houding die voorkomt wanneer de vrouwen in om het even welke Heilige Ruimte samenkomen om hun bloedcyclus te eren en te vieren. Wij maken een baarmoeder-ruimte waar we ook samenkomen… een lege kamer in iemands huis, de kelder van de plaatselijke voetbalvereniging, of een mooie plek buiten waar vrouwen veilig en ongestoord kunnen samenkomen.
De Bloedhut is daar waar vrouwen samenkomen om de oude ceremonies te vieren en hun bloedcyclus te eren, waar ze communiceren met de voorouders, onze giften delen en waar we de vrouwenwijsheid overdragen aan onze dochters.
De hut herinnert ons er aan dat we leven binnenin de grote cyclus van de Aarde en de Maan. Als we onze baarmoeder eren, eren we de Grote Moeder. Het herinneren en hercreeren deze oude ceremonies zal een balans brengen aan aale kinderen van deze Aarde. En misschien zal zelfs de Bloedhut weer de plaats krijgen in de gemeenschap die haar toekomt.
vrouwencirkel 