Een inspirerend fragment uit het boek “Sjakkai” van Lynn Andrews vertaald door Myrthe Steenweg.
En echt een aanrader om de boek van Lynn Andrews te lezen. De boekenreeks gaat over het vinden van de macht in jezelf. Prachtige vrouwenwijsheid. In het begin even wennen, maar uiteindelijk verslavend en zoveel wijsheid brengend.
“Kijk nu eens naar het middelpunt van de appel, waar het leven van de appel vandaan is gekomen, zoals jouw leven is voorgekomen uit je navel.”
Ik keek naar het middelpunt van de appel. Daar bevonden zich de pitjes die de genen van de appel bevatten en verder niets. Het echte middelpunt was een stervormig gaatje waardoor ik het tafelblad kon zien. Ik zei: ‘Maar daar bevindt zich niets, alleen ruimte.’
Agnes glimlachte tegen me. Ze zei: ‘Precies. Alles komt uiteindelijk voort uit niets.’ Ze strekte haar armen uit om de kamer aan te duiden en zei: ‘Ons heelal manifesteert zich schitterend in zijn uitingen van macht, maar als je naar het middelpunt, het begin van de dingen toegaat, beweeg je je niet in de richting van de uiterlijke, maar van de innerlijke wereld, het heelal dat zich binnen in je bevindt. Uit de essentie van dat heelal komt alle leven voort, zoals deze appel zo duidelijk, zo eenvoudig aantoont. De genen van deze appel komen voort uit de ruimte.
Toen je vanochtend opstond, had je een leeg gevoel. In plaats van ervoor te zorgen dat die leegte de grote leegte werd die waarlijk is, de grote leegte die als je vrouw draagt, vergat je dat de oorsprong van de macht in die leegte is gelegen. Soms jaagt die leegte ons angst aan en ervaren we in de plaats daarvan de afgrond. We deinzen ervoor terug en gaan bij ons centrum vandaan de wereld in in een poging ons evenwicht te herstellen……….
‘Als je vannochtend in plaats van zielig te zijn naar buiten was gegaan en je handen op de aarde had gelegd, als je met je rug tegen een boom was gaan zitten, als je de geur van de lentebloesem en het gras had opgesnoven, had je de leegte in jezelf ervaren die in wezen je volheid is. Toen je je tot mij wendde en ik je iets nieuw leerde, voelde je je meteen een stuk beter, maar ik ben er nu eenmaal niet altijd en dus moet je dat jezlef leren. Dat zijn de dingen die je je leerlingen moet moet bijbrengen. Leer ze over de appel. Leer ze over de vrouwe van de witte ster van de pleiaden. Leer ze over de heiligheid van de sterren en de leegte waardoor ze worden bezield.’
vrouwencirkel 